Events in Athens...

http://luben.tv/streetwise/events/34944/
σαββατο 1/3

Το ντοκυμαντέρ του crisis-scape.net είναι έτοιμο!

Future Suspended: Η Αθήνα από το Ολυμπιακό θέαμα ως την αυγή του οικονομικο-αυταρχικού συμπλέγματος

...trailer εδώ: http://vimeo.com/85666741

Γιορτάζουμε με προβολές:

- Στην Αθήνα: αυτή την Πέμπτη (13 Φλεβάρη), στις 9μμ, στο αυτο-οργανωμένο θέατρο Εμπρός - Ρήγα Παλαμήδου 2, Ψυρρή.

tatan....

Ημερίδα για την μουσική υποκουλτούρα και τα φανζίν [25/2/2014@ΕΚΠΑ]

Με τη διοργάνωση της ημερίδας «Μουσικές Υποκουλτούρες και Κοινωνική Επικοινωνία», η ακαδημαϊκή κοινότητα επιχερεί να προσεγγίσει το φαινόμενο των φανζίν. Ο Γιάννης Κολοβός, εκδότης των Σκιών του Β23 και διδάκτορας του Παν. Θεσσαλίας, θα συμμετέχει με την ομιλία «Keeping the faith alive»: Το δίκτυο των φανζίν στις δεκαετίες του ’80 και ’90. Ένας ακόμη από τους ομιλητές με diy καταβολές είναι ο Νίκος, ο οποίος θα μιλήσει για την κοινωνική επικοινωνία των εγχώριων δικτύων αντικουλτούρας.

Περισσοτερα:
http://www.fanzines.gr/%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BB%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B1

Κειμενο απο τον Κωστα Μαστωρη(Metro decay)με αφορμη το live στο Gagarin


Σεπτεμβριος 1982, Metro Decay support στους Birthday Party. Εχει περασει ενας και μισος χρονος απο τη μοιραια ημερα που ο Γιαννης Μανιατης μου προτεινε να δημιοργησουμε ενα συγκροτημα -κι εγω δεχθηκα χωρις δευτερη σκεψη- και μολις λιγοι μηνες απο τοτε που καταφεραμε να αγορασουμε οργανα και να μονταρουμε ενα σχημα. Παιζαμε new wave, ετσι το λεγαμε τοτε, ηταν ακομη new βλεπετε. Δεν παιζαμε κομματια αλλων, παιζαμε μονο ο,τι γραφαμε εμεις. Δεν θυμαμαι πως βρεθηκαμε να ανοιγουμε για τους Birthday Party, ενα απο τα πιο ενδιαφεροντα γκρουπ της εποχης και σιγουρα ενα απιστευτο live act, ομως ηταν γεγονος. [Να επανορθωσω: Τελικα και τα εξι γκρουπ τα ειχε διαλεξει ο Χρηστος Δασκαλοπουλος -ΚΜ] Μολις βγηκαμε στη σκηνη του Σπορτινγκ ακουστηκαν μερικα χειροκροτηματα, ενα πιο δυνατο -αλλα συγκρατημενο- "γιουχα" και καπου κοντα μου ενα "αντε τελειωνετε ρε!". Ολα αυτα πριν καν ξεκινησουμε να παιζουμε μπροστα σε ενα κοινο που οι 99 στους εκατο δεν μας ειχαν ξανακουσει. Βεβαια, μετα θα επαιζαν οι Birthday και ως γνωστον των ηρωων μας οι πορδες μοσχοβολανε γιασεμι, αλλα δεν χαμπαριασαμε. Σχεδον δεν τα θυμαμαι τα κομματια που παιξαμε, στα δυο τραγουδησα εγω καθως μεχρι εκεινη τη μερα ημουν η αναγκαστικη επιλογη (και οχι για τις φωνητικες μου δυνατοτητες). Το τριτο το τραγουδησε ο Αντωνης ο οποιος μετα απο προσεκτικοτερο υπολογισμο βρηκα πως δεν ειχε κλεισει ακομη τα 16 ομως ηδη εβλεπε τον κοσμο πανω απο το 1.90. Θα ψηλωνε κι αλλο, περασε τελικα τα 195 εκατοστα υψους. Η ασπρη κιθαρα απομιμηση Les Paul που επαιζε (δανεικη απο τον Κουζα καθως η δικη του ηταν ακομη χειροτερη) εγινε πρασινη απο τις ροχαλες μεσα σε αυτα τα 15 λεπτα που βρεθηκαμε στη σκηνη. Καποια στιγμη επεσε διπλα μου ενα (ακομη) κουτακι μπυρας, γεματο αυτη τη φορα. Εσκυψα, το μαζεψα και ηπια τη μπυρα. Λιγα χειροκροτηματα, καποιος φωναξε "ειχα χυσει μεσα". Πρεπει να επασχε απο ολιγοσπερμια μαλλον καθως η μπυρα μια χαρα μου φανηκε, θα μπορουσε βεβαια να ειναι πιο κρυα. Πως παιξαμε? Ποτε δεν ημαστε ευχαριστημενοι απο τον εαυτο μας, ποσο μαλλον τοτε που ημαστε και πρωταρηδες. Τελειωσαμε, ο κοσμος μας κατευοδωσε περιχαρης που θα δουν επιτελους τους BP. Πηγαμε στα "καμαρινια", τα αποδυτηρια του Σπορτινγκ δηλαδη, οι τρελλαμενοι Αυστραλοι στα αποδυτηρια των γηπεδουχων χαλαγαν τον κοσμο, τα ουρλιαχτα και οι κραυγες μας εκαναν να κοιταχτουμε απορημενοι. "Κανονικα εμεις ειμαστε οι γηπεδουχοι" ειχαμε πει γελωντας οταν ειχαμε φτασει στο Γηπεδο πριν τη συναυλια και ηταν αληθεια. Η πρωτη μας μεγαλη συναυλια δοθηκε στη γειτονια μας, το σπιτι μου απειχε με το ζορι 100 μετρα και ο Σπορτινγκ ηταν η ομαδα της γειτονιας μας. Μολις βγηκαν στη σκηνη εγινε πανζουρλισμος. Εμεις βγηκαμε απο τα αποδυτηρια, παρακολουθησαμε λιγο τη συναυλια και αποφασισαμε πως δεν εχουμε πια δουλεια εκει. Χασαμε το μεγαλυτερο μερος της, ομως για μας ηταν πιο σημαντικο να βρεθουμε μονοι μας, να μιλησουμε για την δικη μας εμπειρια και οχι να θαυμασουμε καποιον αλλον οσο σημαντικος και να ηταν αυτος. Ενα μηνα αργοτερα ο αληστου μνημης Κ. Λυμπεροπουλος εγραφε την κριτικη της συναυλιας στον Ηχο. Αφιερωσε ενα κατεβατο για τους ημιθεους Birthday (ενταξει, καλα εκανε) και μεσα σε δυο γραμμες μας εθαψε κατω απο τονoυς χωματος χωρις πολλες επεξηγησεις. Στειλαμε ενα γραμμα στο ονομα του στο περιοδικο το υστερογραφο του οποιου ελεγε:"οπως εχει πει ο Μαρκ Τουέιν "οι κριτικοι ειναι σαν τους ευνουχους: μπορουν να αναλυσουν και να σχολιασουν τη πραξη ομως δεν μπορουν να τη κανουν"". Αν και δεν ειμαι απο αυτους που ψεγουν τους μουσικοκριτικους για ψυλλου πηδημα πρεπει να πω πως πολλες φορες απο τοτε εχει φανει επικαιρο αυτο το υστερογραφο... Στο επομενο διαστημα αλλαξαν πολλα. Εφυγε ο Ροδιτης ο οποιος επαιζε ηλεκτρικο μπασσο και πληκτρα (το ιδιο κι εγω, παιζαμε εναλλαξ τα οργανα οπως μας βολευε), εγκαταλειψαμε τα κομματια που ειχαμε βγαλει μεχρι τοτε και βγαλαμε καινουργια, υπογραψαμε με τη Creep, ηχογραφησαμε, πηγα φανταρος, αντικατασταθηκα, επεστρεψα, εγινα κατι σαν "αντεπιστελον" μελος για λιγο καιρο, ηρθε στη μπαντα ο Στελιος, εγκαταλειφθηκαν τα κομματια της "Υπερβασης" ο στιχος εγινε αγγλικος, ο Αντωνης και ο Γιαννης εξερευνησαν (δυστυχως με επιτυχια) τη σκοτεινη τους πλευρα, η μπαντα αλλαξε, μετα χαλαρωσε ο δεσμος και σιγα σιγα καηκε και χαθηκε. Δεν θελησα ποτε να παιξω με αλλη μπαντα. Κουταμαρα μου? Ισως. Απλα δεν ηθελα. Νεες μπαντες ηρθαν, μερικες παιζανε καλα, οι μεγαλες εταιρειες αρχισαν να κυκλοφορουν δισκους τους, μετα κυριολεκτικα κατασκευασαν μια "ροκ" σκηνη η οποια προσεβαλλε την αισθητικη μου. Αποξενωθηκα πληρως απο τη σκηνη, πουλησα τα συνθ για ενα κομματι ψωμι και κρατησα μονο το κοκκινο Stingray το οποιο μπηκε στη θηκη του και δεν ξαναβγηκε παρα μετα απο πολλα χρονια. Τοτε ανακαλυψα πως μια γενια που δεν γεννηθει ακομη οταν παιζαμε ειχε ανακαλυψει τις ηχογραφησεις μας. Καθως δεν υπηρχαμε πια εδω και δεκαετιες αγνωστοι πια σαν προσωπα, εξαγνισμενοι και εξαϋλωμενοι οπως και αλλοι μουσικοι της γενιας μας γιναμε η μεγαλη "ανακαλυψη" των ψαγμενων αλλα και των "ψαγμενων". Αφου μας εμαθαν πια στη συνεχεια γιναμε οι "πολυπαιγμενοι" εναλλακτικοι και οι "ψαγμενοι" αρχισαν να μας σνομπαρουν. Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου... Αυτο που δεν αλλαξε ποτε ηταν το πως μας αντιμετωπιζουν οι συνομηλικοι, οι ιδιοι αυτοι που εκραζαν στο Σπορτινγκ τον Σεπτεμβρη του 82. Τι κριμα που εκεινη τη μερα πηγαμε στη συναυλια με τα ποδια... Επρεπε να ειχαμε ερθει απο καποια επαρχιακη πολη της Ουαλιας, ετσι τα φαλτσα μας θα ερμηνευονταν σαν πρωτοπορια και οι τεχνικες μας ατελειες σαν πειραματικη διαθεση. Αντ´αυτου εχω να ανεχθω επιπλεον και αυτους που 30 χρονια μετα σταζουν φαρμακι για μια παρεα παιδιων που γουσταρε να δημιουργησει τη δικη της μουσικη ιστορια. Παιδια ηταν βρε ζωα! Σημερα θα παιζανε στο schoolwave και θα χειροκροτουσαν οι συμμαθητες τους. Βεβαια η ζωη μας κανει μεγαλες πλακες. Για παραδειγμα τα τελευταια χρονια εχουμε δεχθει προσκλησεις να ...παιξουμε στο εξωτερικο, σε μια περιπτωση μαλιστα εκτος Ευρωπης. Να παιξουμε δεκαετιες μετα την εξαφανιση μας εν τω μεταξυ! Μου φανηκε αστειο για να ειμαι ειλικρινης: ο,τι ηταν για μας οι Τρεχαγυρευε απο την Ανω Τραχανοπλαγια του Ντορσετ ειμαστε εμεις για καποιους θαυμαστες μας στο εξωτερικο. Θαυμαστες!!! Ναι, και ομως εχουμε και απ αυτους. Τωρα, ενα μηνα πριν τη συναυλια στο Γκαγκαριν στη οποια θα συμμετασχουμε εγω και ο Μαστροκαλος, φερνω στο μυαλο μου αυτα που εχω ακουσει και διαβασει ολα αυτα τα χρονια και ρωταω τον εαυτο μου "Γιατι το κανεις?". Δεν εχω καποια σαφη απαντηση σε αυτη την ερωτηση. Φαινεται πως μου αρεσει πολυ να παιζω μουσικη, αλλιως δεν εξηγειται, αν και το πιθανοτερο επειδη θα ειναι η τελευταια ευκαιρια να βρεθω on stage με τον Στελιο. Τουλαχιστον αυτη τη φορα το μπασσο μου θα ειναι μαυρο και οι ροχαλες δεν θα πολυφαινονται χοχο! Οπως και ναχει, θα ειναι η τελεια ευκαιρια για να απομυθοποιηθουμε μονοι μας στα ματια αυτων που πιστευουν στα παραμυθια αλλα και να κλεισουμε τα στοματα των σνομπ και λοιπων αχωνευτων ταυτοχρονα. Αλλα... Μπα! Κανενα απο τα δυο δεν ειναι η προτεραιοτητα μας. Θα παιξουμε Metro γιατι ειναι η αρρωστεια την οποια αγνοησαμε επιδεικτικα αλλα απο την οποια δεν θεραπευτηκαμε ποτε. Η μπαντα που δεν θα ειναι οι MeD αλλα θα μαζευτει στο παρα πεντε διανυοντας χιλιαδες ναυτικα μιλια για να παρουσιασει τα τραγουδια των Metro Decay θα αποτελειται απο την αφεντια μου σε μπασσο και πληκτρα, τον Στελιο Μαστροκαλο πρωτη κιθαρα, τον Κωστα Κουζα στα πληκτρα, τον Μανο Βασιλακη στα τυμπανα, τον Δημητρη Mετανιά κιθαρα και τον Ζαφειρη Μαράνο στο μικροφωνο. See you there.

Ζαφειρη Μαράνο
Ζαφειρη Μαράνο
Ζαφειρη Μαράνο

hihihihiih ghost   

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου

REFLECTIONS
Viridian Green + Ethereal Movement live

doors open at 20:00
στο Death Disco εισοδοσ 2ε..

θα πατε σε αυτο ινφεξιον?

soviet soviet στο KooKoo 4 απριλη    

Πάρτε τις σανίδες σας, ντυθείτε ανάλογα και ελάτε να χορέψουμε με τους: The Telestons, Meanwhile in Mexico, Dirty Fuse και The Titanics.

AN Club
Παρασκευή 7 Μαρτίου
Είσοδος 6 Ευρώ
Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:30

To Saristra Festival είναι το σημαντικότερο μουσικό γεγονός των Ιονίων Νήσων, ένα μουσικό και εικαστικό φεστιβάλ που διοργανώνεται τα δύο τελευταία χρόνια στα ερείπια του Παλιού Χωρίου των Βλαχάτων Κεφαλονιάς - ένα χωριό-φάντασμα που επλήγη (όπως όλο το νησί) από τον καταστροφικό σεισμό του 1953.
Περισσότερες από 20 σπουδαίες ελληνικές μπάντες έχουν ανέβει στη σκηνή του Saristra αυτά τα δύο χρόνια, ενώ περίπου 5.000 άνθρωποι παρακολούθησαν τις 3 ημέρες της περυσινής διοργάνωσης. Τώρα 61 χρονιά μετά τον μεγάλο σεισμό και με την Κεφαλονιά να δονείται ξανά, το Saristra Festival διοργανώνει την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου στο Ρομάντσο μια μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης και συμπαράστασης των σεισμοπαθών με τις συμμετοχές των συγκροτημάτων που συμμετείχαν στα δύο προηγούμενα φεστιβάλ.
Οι Marsheaux, Mechanimal, A Victim Of Society, Noise Figures, Zebra Tracks, Wonky Doll and The Echo, Alien Mustangs, Claustro και Anthony K., θα ανέβουν στην σκηνή του Ρομάντσο για μία συναυλία, τα έσοδα της οποίας, θα διατεθούν για την έμπρακτη υποστήριξη των σεισμοπαθών της Κεφαλονιάς.


Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου
Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Ομόνοια, Αθήνα
Οι πόρτες ανοίγουν στις 19.00
Είσοδος: 5 Ευρώ


http://saristrafestival.gr/
https://www.facebook.com/events/1393403164259837/?previousaction=join&source=1

Περιγραφή Οι 2L8 live στην Αθήνα
Σάββατο 15 Μαρτίου στο Floral

Μετά τον επιτυχημένο πρώτο κύκλο εμφανίσεων του Δεκέμβρη σε Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, Λάρισα, Φάρσαλα, Γιαννιτσά, Σέρρες, Βέροια έφτασε η ώρα για τη συνέχεια του ταξιδιού της "Κλωστής", και πιο συγκεκριμένα να παρουσιαστεί ζωντανά στην Αθήνα και το Φλοράλ! Φυσικά μαζί με τραγούδια από τα προηγούμενα άλμπουμ των 2L8, το Σάββατο 15 Μαρτίου!

Η ψηφιακή κυκλοφορία της "Κλωστής" την 1η Οκτώβρη στη σελίδα των 2L8 στο bandcamp, και η κυκλοφορία της με χρηματοδότηση μέσω του κοινού (crowdfunding) σε κόκκινο βινύλιο, σηματοδότησε την αρχή μίας μεγάλης περιοδείας για τους 2L8. Άλλοτε με ηλεκτρικό, άλλοτε με ακουστικό σχήμα. Στο Floral εμφανίζονται ως κουαρτέτο, πίανο, κιθάρα, βιολί και τσέλο με βασικό άξονα της περφόρμανς τους την παρουσίαση του πρώτου ελληνόφωνου άλμπουμ τους.

Σάββατο 15 Μαρτίου
Ώρα έναρξης: 22:00
Είσοδος 5€

Floral
Θεμιστοκλέους 80, 106 81 Εξάρχεια
τηλ: 210 3800070
e-mail: contact@floralcafe.gr

AND ALSO THE TREES
29/3/14
BIOS

Oι Μεγάλοι Ρομαντικοί επιστρέφουν με νέο άλμπουμ για μία αποκλειστική ζωντανή εμφάνιση μόνο στην Αθήνα.
Εισιτήρια προπωλούνται ήδη προς 19 ευρώ στο Drugstore. Τηλεφωνικές κρατήσεις δίχως χρέωση στα 211-4015779, 6979-709743...Άλλα Σημεία Προπώλησης: TICKET HOUSE (Πανεπιστημίου 42, εντός Στοάς, Κέντρο Αθήνας, τηλ.: 210-36 08 366) TICKET HOUSE-MUSICLAND (Μητροπόλεως 102, Θεσσαλονίκη, τηλ.: 2310-26 48 80) www.ticketpro.gr

Horrorant Film Festival 2014

http://www.athinorama.gr/cinema/article.aspx?id=1003024

Δευτέρα 10/3 @ ΤΑΝΙΟΘΗΚΗ της Ελλάδος Side by Side, 99' (2012) του Christopher Kenneally @ 20:00 Ο Keanu Reeves μετατρέπεται σε ντετέκτιβ του σελιλόιντ: που πήγε η μαγεία του φιλμ και ποιοι σκηνοθέτες έχουν ταχθεί στο πλευρό της ψηφιακής επανάστασης; Θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη Christopher Kenneally και την παραγωγό Andrea Meditch.
ΕIΣΟΔΟΣ ΕΛEYΘΕΡΗ - ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚOYΣ YΠOΤΙΤΛΟΥΣ

Τη τετάρτη 19/3 προχωράμε στο τρίτο μέρος των Drive In Nights. Οι ταινίες που θα προβληθούν θα είναι από το πρόσφατο παρελθόν.

Στις 19:00
Mutants (2009) / David Morlet
"A virus has transformed the vast majority of
humanity into bloodthirsty, zombie creatures.
Marco and Sonia are young couple fleeing the "mutants"
and trying to fight their way to a military base. But when
Marco himself becomes infected in an attack,
the pregnant Sonia must fight the worst enemy
the man she loves"


Στις 21:00
DeadGirl (2008) /
Marcel Sarmiento, Gadi Harel
"Two high school boys discover
an imprisoned woman in an
abandoned mental asylum
who cannot die."

Σας περιμένουμε όλους λοιπόν στην Υπόγα της Καλλιδρομίου 94 για μπύρα και Ποπ Κορν...

σαπορτ κωμωδια θανατου..κωμωδια θανατου?

ααααααααχαχαχαχαχαχαχαχαχα αχαχα αντε με το καλο ευχομαι support στους Muse στο rockwave!
Oh, that made my day even more!

LIVE Συναυλία VIRIDIAN GREEN + ETHEREAL MOVEMENT + ΠΑΥΛΟΣ Ι.ΠΑΥΛΙΔΗΣ + THE NARRATOR MR CRICKET + SPATIUM SAEVUS SONITUS + ΑΣΗΜΙ + MURDERED DOTS

4 Απριλη στο Αn club

ΕΙΣΟΔΟΣ 7ε Με το εισητήριο η CAPP προσφέρει σε κάθε επισκέπτη δωρεάν 1 CD από τις τις διαθέσιμες κυκλοφορίες CAPP επιλογής σας που θα τα βρείτε στην είσοδο

Επισης θα βρείτε και merchandise νέες και παλιές κυκλοφορίες της svk-capp-glaufx και νέες εκδόσεις ΙΣΗΓΟΡΙΑ.

καλη φαση!
τσιρς λεφαρα

να παμε τουγκεδερ

comicdom con 2014

4,5,6, aprili

elate tha exw fanzine kai vodka