Η βραδυφλεγής αδυσώπητη πολλαπλότητα

Re: Greatest Last Lines in Movie History



In chronological order:
City Lights: "Yes, I can see now."
King Kong: "It wasn't airplanes; it was beauty killed the beast."
Wizard of Oz: "Aunty Em, there's no place like home."
Grapes of Wrath: "That's what makes us tough. Rich fellas come up and they die and their kids ain't no good, and they die out. But we keep a-comin'. We're the people that live. They can't wipe us out. They can't lick us. And we'll go on forever, Pa 'cause we're the people."
Maltese Falcon: "It's the stuff that dreams are made of."
Casablanca: "Louis, I think this is the beginning of a beautiful friendship."
It's a Wonderful Life: "Attaboy Clarence."
Rashomon: "No, I'm grateful to you. Because, thanks to you, I think I will be able to keep my faith in men."
Sunset Boulevard: "All right Mr. DeMille, I'm ready for my close-up.”
Streetcar Named Desire: "Hey Stella!"
Shane: "Come back Shane."
Vertigo: "God have mercy."
Some Like it Hot: "Well, nobody's perfect."
The Apartment: "Shut up and deal."
Psycho: "Why, she wouldn't even harm a fly."
Dr Strangelove: "Mein Fuehrer, I can walk!"
2001: "Except for a single, very powerful radio emission aimed at Jupiter, the four million year old black monolith has remained completely inert, its origin and purpose still a total mystery."
A Clockwork Orange: "I was cured all right."
Chinatown: "Forget it, Jake, it's Chinatown" ... ignoring the background stuff.
Annie Hall: "I thought of that old joke, you know, this guy goes to a psychiatrist and says, 'Doc, uh, my brother's crazy, he thinks he's a chicken,' and the doctor says, 'Well why don't you turn him in?' And the guy says, 'I would, but I need the eggs.' Well, I guess that's pretty much now how I feel about relationships. You know, they're totally irrational and crazy and absurd - but uh, I guess we keep going through it...because...most of us need the eggs."
Apocalypse Now: "The horror... The horror."
ET: "I’ll be right here."
Goodfellas: "I'm an average nobody. I get to live the rest of my life like a schnook."
Silence of the Lambs: "I do wish we could chat longer, but I'm having an old friend for dinner. Bye."
Shawshank: "I hope."
The Usual Suspects: "The greatest trick the Devil ever pulled was convincing the world he didn't exist. And like that, he's gone."
American Beauty: "You have no idea what I'm talking about, I'm sure. But don't worry: you will someday."
"Why don't we just wait here for a little while.. see what happens."

- The Thing

we demand that the goth
scene be more than a
black-clad reflection of
mainstream society

Radical
When we say “radical,” we are not speaking of a speci"c ideology, but
we’re also not talking about politics like who’s gonna vote for whom.
Radical means, to us as well as the dictionary, “a#ecting the fundamental
nature.” We’ve as little interest in mainstream politics as we do in
mainstream culture. We’re looking to transform our society and our
lives on a fundamental level. And while we are not interested, as a journal,
in promoting one speci"c methodology, our focus is broadly antiauthoritarian
and probably tinged with left and post-left ideas. We are
staunchly opposed to fascism and right-wing politics in general.
Gothic
Everything dark belongs to us. When we say “gothic,” we don’t mean to
speak to a speci"c little sub-category of a genre. Musically, we mean
industrial, gothic, darkwave, coldwave, neo-folk, powernoise, altcountry,
EBM, futurepop, black and gothic metal. We mean genres
that don’t exist and we mean music that hasn’t been made yet. We’ve
interest in the occult and we’re interested in the cold, dark of atheism.
We’re interested in the Romantics and of course, the gothic.
The Radical Gothic
!e radical gothic is the acceptance of the world as it is—dark and
horrid, full of wanton cruelty—without denying the world as we
might make it—dark and beautiful.
!e radical gothic rejects the myth of consumer identity, that our
purchases—or what we wear—de"ne us. But at the same time, it
recognize that aesthetics are a valid form of expression.
!e radical gothic is the acceptance of responsibility that grants us
the freedom to de"ne ourselves, our own lives and our own society.

“Wipe that shit
off your face”

Before you speak, ask yourself, is it kind, is it necessary, is it true, does it improve on the silence?

sickJane wrote:

Before you speak, ask yourself, is it kind, is it necessary, is it true, does it improve on the silence?

επίσης...

if it's not positive,please don't say it at all.

διαφωνω και με τους δυο σας.

αντίο στέκι
λάρισα γαμιέσαι

Όλοι όρθιοι εκεί, άκουγαν jazz, και προσπαθούσαν να πνίξουν στο αλκοόλ, τη μιζέρια και τη θλίψη τους, με τη δικαιολογία, οτι θέλουν να ενισχύσουν οικονομικά το εγχείρημα. Έπιναν για να πιούν…για να εκτονωθούν. Μέχρι που σκάσαμε μύτη! Ο τροχονόμος, η καλόγρια, ο γιατρόλλ, το κουνέλι, το χριστουγεννιάτικο δέντρο, κάποιοι μαχητές και σύντροφοι queer διαταράξαμε την ευημερία τους. Με τα ουρλιαχτά μας και τις φιγούρες μας, ανεβάσαμε τη διάθεση όλων, και κυρίως τη δική μας. Το αξιοπερίεργο είναι οτι και άλλοι σύντρολλοι αυθόρμητα τελείως, συμμετείχαν στη δράση μας. Stage divings, ντού, ξύλο και αυτοσχέδιες χορογραφίες γέμιζαν ζωή αυτό το ξενέρωτο παρτυ. Περικυκλώναμε τυχαία άλλους και τους αναγκάζαμε να γλεντήσουν. Ο πιστολέρο, ο παπαγάλος, το σκυλάκι της Δαλματίας, μέχρι και η ινδιάνα. Όλοι μαζί σα μια γροθιά, σπάσαμε το φόβο και την ντροπή, διαταράξαμε την κανονική λειτουργία του πάρτυ. Κάποιοι, αρκετά κανονικοί, ενοχλήθηκαν. Μάλλον δεν ήμαστε τόσο κανονικοί όσο εκείνοι, και τους αηδιάζει αυτό.

Η ΤΡΟΛΛΙΑ ΔΕΝ ΕΞΟΡΙΖΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΕΞΟΡΚΙΖΕΤΑΙ

Ενάντια στη ματσίλα κάποιων που απομάκρυναν τις συντρόφους τους από τον τρολλικό ζόφο.

Ενάντια στην κανονικότητα και τη σοβαρότητα κάποιων που με σηκωμένα τα φρύδια κοιτούσαν με απορία, και έδειχναν φανερά ενοχλημένοι .

Εναντια στον εμπαιγμό των Djs που μας έταζαν ξεφτιλίκια και Λεπά και δεν το έπαιξαν.

Eνάντια στα αντιπάρτυ άτομα, τους ξενέρωτους και γενικά τους υπέρμετρα κανονικούς.

θα σκουριάσεις κι είναι κρίμα
τόσες νύχτες μες το μνήμα
σήκω χόρεψε μαζί μας
το χορό της παντομίμας
κάνουμε πως ζούμε όλοι
βοηθάει κι η φορμόλη
βαρεθήκαμε τη κάσα
και το ρίξαμε στη μάσα

WHAT IF DRGR

http://www.drogueriarevilla.com/history.php

apo crackhitler , orep kimeno


Κοιτάζω την τηλεόραση και στο σκάι έχει μια διαφήμιση για τους Ελληνες του πνεύματος ή κάπως έτσι, και ο Νταλάρας λέει θα μιλήσει για τον Τσιτσάνη, και η διαφήμιση έχει κλισέ φράσεις που η μητέρα μου που τελείωσε το Λύκειο και δούλεψε 17 χρόνια στο Δημόσιο θα έβρισκε ευρηματικές, όπως ότι ο Τσιτσάνης «τραγούδησε τις Κυριακές μας» και παίζει χαλί το Συννεφιασμένη Κυριακή και ο Νταλάρας περιφέρεται σε κάποια λαϊκή γειτονιά που η μικροαστική μου ανατροφή και η βαρεμάρα μου δε μου επιτρέπουν να αναγνωρίσω μέσα στα 4 δεύτερα που αντανακλάται στην οθόνη, και σκέφτομαι πόσο ωραία θα ήταν να μιλούσε ο Νικήτας Κλιντ για τον Τσιτσάνη και μετά σκέφτομαι την μητέρα μου να βλέπει την εκπομπή και να αναρωτιέται ποιος είναι αυτός ο Κλυν, και πνίγω μέσα μου ένα πικρό γέλιο και αλλάζω κανάλι.

Θα θελα τόσο πολύ να είμαι λίγο ζαλισμένος τώρα, ίσα ίσα για να μου πάρει αυτή την ενοχλητική ξαγρύπνια που δε με αφήνει να κοιμηθώ ακριβώς τη στιγμή που θέλω και να ξυπνήσω αύριο ξεκούραστος και έτοιμος να κατακτήσω τον κόσμο και με τη δουλειά μου να λύσω το οικονομικό πρόβλημα αυτής της γαμημένης χώρας που οι γονείς μας μας παρέδωσαν με έναν υπέροχο φιόγκο γύρω από το σώμα ένος γέρου που σαπίζει στο κρεβάτι του πόνου, και έχω μόνο τρεις μπύρες στο ψυγείο και αυτό δε με βοηθάει καθόλου, αλήθεια σου λέω, καθόλου.

Κοιτάζω την τηλεόραση και στο μέγκα έχει μια κακή ταινία δεύτερης διαλογής από τα ‘90s, ήταν ωραία τα ‘90s, o Βαγγέλης στο τουίτερ είχε γράψει κοίτα να δεις που ζήσαμε την μπελ επόκ μας και δεν το ξέραμε, και αναρωτιέμαι εσύ τι θα άλλαζες αν το ήξερες, και σκέφτομαι ότι μάλλον δε θα άλλαζα τίποτα πέρα από το να βάλω λίγα περισσότερα λεφτά στην άκρη, ίσα ίσα για να έχω τώρα αρκετά για να πάρω στο κορίτσι μου δώρο μια μεταχειρισμένη φωτογραφική μηχανή γιατί την δική της την έχασε, ίσως να φιλούσα και λίγα λιγότερα κορίτσια τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσα ίσα για να ισιώσω ελάχιστα την αόρατη τεθλασμένη γραμμή που ενώνει δυο ανθρώπους μέσα στον χρόνο και που ίσως να έπρεπε να πάρει λιγότερες γωνίες και παρακάμψεις πριν ενώσει εμάς τους δύο, αλλά ο καθένας μας είναι το αποτέλεσμα αυτών που έχει ζήσει και αυτών που δεν έχει ζήσει ακόμα, και προσπαθώ να θυμηθώ αν αυτό το είπε κάποιος μεγάλος φιλόσοφος, εγώ, ή εκείνη η σειρά μου στο στρατό που ήταν dj στο Κουκούτσι στο Μπουρνάζι, και αλλάζω κανάλι.

Θα θελα τόσο πολύ να είμαι λίγο ζαλισμένος τώρα, ίσα ίσα για να μη φλυαρώ τόσο, και αυτό το κείμενο να είναι πιο μικρό, και έχω μόνο δύο μπύρες στο ψυγείο και αυτό δε με βοηθάει καθόλου, αλήθεια σου λέω, καθόλου.

Yolo

Κοιτάζω πάλι την τηλεόραση και στην ΕΡΤ εχει μια πολύ καλή ξένη σειρά που δε βλέπει κανείς πέρα από διάφορους περίεργους και κάποια κορίτσια και αυτοί τα κατεβάζουν από τόρεντ, και ο Μάρκος μου λέει ρε μαλάκα έχει και το Downton Abbey η ΕΡΤ; Και του λέω ναι και άλλες καλές σειρές, αλλά δεν τις βλέπει κανείς , όλοι βλέπουν τούρκικα, τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή και κάτι τέτοια, και αλλάζω κανάλι.

Θα θελα τόσο πολύ να είμαι λίγο ζαλισμένος τώρα, ίσα ίσα για να ξαπλώσω στο κρεβάτι και να μη σκέφτομαι τη συνάδελφο μου που πριν κάτι βδομάδες προσπεράσαμε έναν άστεγο κάτω από τη δουλειά μου στο Σύνταγμα και μου είπε δώστου του κακομοίρη κανά ψιλο εγώ δεν έχω, και της είπα του έδωσα χθες, κάθε μέρα αυτή τη δουλειά θα κάνουμε, και όντως του είχα δώσει, δε λέω ψέμματα, και μετά κατέβηκα να κάνω ένα τσιγάρο για διάλειμμα και ο άστεγος είχε αγοράσει ένα κουλούρι και το μισό το μασούσε αργά και κοιτούσε το τίποτα και το υπόλοιπο το έτριβε με τα χέρια του και είχαν μαζευτεί περιστέρια στα πόδια του να τσιμπήσουν τα ψίχουλα που έπεφταν από τα βρωμόχερα του και στεκόταν εκεί μεγαλοπρεπής χωρίς να το ξέρει, ο βασιλιάς των περιστεριών του Συντάγματος, και ένιωσα τόσο μα τόσο τιποτένιος, μα έχω μόνο μία μπύρα στο ψυγείο και αυτό δε με βοηθάει καθόλου, αλήθεια σου λέω, καθόλου.

Κοιτάζω πάλι την άθλια ταινία από τα ‘90s στο μέγκα και ο κακός μου θυμίζει έναν τύπο που μου έκλεψε ένα πανέμορφο κορίτσι που κάποτε νόμιζα ότι είχα αγαπήσει, έναν μάλλον άσχημο τριαντάρη με μάτια που βγαίναν από τις κόγχες τους και μια δουλειά που δεν πουλάει τίποτα και που μετά μου είπαν ότι είναι καλό παιδί αλλά εμένα δε με ενδιέφερε πια, και σκέφτομαι όλες τις κακίες που είπα για αυτό το κορίτσι στον εαυτό μου και σε άλλους για κάτι που ήταν σαν αγάπη αλλά δεν ήταν, και σκέφτομαι ότι κι αυτοί θα κοιτάζουν κάπου αγκαλιά μια κακή αμερικάνικη ταινία στην τηλεόραση και θα βλέπουν ένα μαλάκα με αστείο κούρεμα και πράσινα μάτια και θα σκέφτονται ότι τους θυμίζει εκείνο το παιδί που το κορίτσι κυκλοφορούσε για περίπου 5 μήνες και θα λένε τι μαλάκας ήταν αυτός, τον θυμάσαι, και θα γελάνε και θα τον φιλάει και θα του δαγκώνει τα χείλια,και αυτός θα χώνει τη γλώσσα του στο αυτί της και εκείνη θα μουγκρίζει. Και σκέφτομαι να αλλάξω κανάλι αλλά η ταινία είναι τόσο κακή κι εγώ τόσο κουρασμένος που με τραβάει δυνατά μέσα της όπως οι στίχοι των στερεονοβα όταν τους πετυχαίνω κατά τύχη μία στο τόσο στο ραδιόφωνο.

Πιανω τον εαυτό μου να κοιτάζει βαθιά, σχεδόν πίσω από την τηλεόραση, και ξαφνικά ο κακός στην ταινία μου θυμίζει, ναι ρε συ, ναι, τον πεζό που διέσχιζε προχθές το πρωί τη Βασιλίσσης Σοφίας ενώ οι πεζοί είχαν κόκκινο και του έριξα μια μούτζα ενώ περνούσα και μπορούσα να τον δω από τον καθρέφτη μου να με βρίζει μετά που τον προσπέρασα, και μεταξύ μας μου θυμίζει και λίγο τον γέρο που καθόταν σήμερα αριστερά στις κυλιόμενες του μετρό και του λέγαμε κάντε σας παρακαλώ λίγο δεξιά να περάσουμε ενώ τρέχαμε σαν κρετίνοι να πάμε στην κακοπληρωμένη δουλειά μας πριν μας την πάρει κάποιος άλλος και αυτός μας έβρισε με λεξιλόγιο πουτάνας στην Τρούμπα στις 8μιση το πρωί, και τώρα όσο τον προσέχω περισσότερο ο κακός της ταινίας μοιάζει λίγο με τον επαρχιώτη βουλευτή που μίλαγε λίγο νωρίτερα στις ειδήσεις για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας αλλά είναι και ολόϊδιος με τα ανθρωπάκια που είχαν σχεδιάσει με φτηνά γραφικά στο δελτίο για να δείξουν πώς ακριβώς έγινε η επίθεση στο γραφείο του πρωθυπουργού. Kαι όσο κοιτάζω πιο προσεκτικά ο κακός στην ταινία μοιάζει με τον ταρίφα που προχθές μου έλεγε ε ρε χούντα που μας χρειάζεται επειδή ο μπροστά σταμάτησε με πορτοκαλί αλλά και με εκείνη την χοντρή υπάλληλο στο πρωτόκολλο της δημόσιας υπηρεσίας που κάπνιζε πίσω από το γκισέ και της ζήτησα στυλό για να κάνω μια αίτηση και είχε για μένα μόνο τέσσερεις λέξεις και δύο θαυμαστικά -δεν έχω! ζήτα απέναντι!- και απέναντι δεν υπήρχε τίποτα και αυτή η καριόλα συνέχιζε να καπνίζει, και τώρα που κοιτάζω καλύτερα την οθόνη ο κακός στην τηλεόραση μοιάζει να έχει ένα αστείο κούρεμα και κουρασμένα πράσινα μάτια και μου φαίνεται πιο κακός από ποτέ, και θα θελα τόσο να είμαι λίγο ζαλισμένος τώρα, ίσα ίσα για να κοιμηθώ, και αύριο να ξυπνήσω και να μη θυμάμαι καν οτι είχε μια κακή ταινία από τα ‘90s στο μέγκα.

λοιπον εγω παλι....... καπως διαφορετικα τα περιμενα τα πραγματα

kati fores mporei na sou erthoun etsi pou h karakatw skepsh na ehei logikh isxuh kai upostash:
twra ama valw na dw thn sunaulia odos 55 kai emfialwmenous mallon tha hasw olo net pou kapws paranoma ehw menontas erhmos me mia banana sto makatumbe.

ξεχασε να μιλαει....

Είπες πολλά Τζώνυ, όλα ψευτιές Τζώνυ
όλα απάτη Τζώνυ από την αρχή
και σε μισώ Τζώνυ, μη μου γελάς Τζώνυ,
μη μου φυσάς τον καπνό στα μούτρα, σκυλί

Δεν θες αγάπη Τζώνυ, λεφτά θέλεις Τζώνυ
Και με ρίχνεις Τζώνυ μ' ένα φιλί
Όλα τα θέλεις Τζώνυ, όλα σου τα 'δωσα Τζώνυ
μη μου φυσάς τον καπνό στα μούτρα, σκυλί

TA KERASIA!
TA KERAAAAAAAAAAAAAAAASIAAAAAAAAAAAAAA!

οι κατσαριδες αρχισαν να βολταρουν αφου σε βλεπουν ετσι ολη μερα και ειπαν να καθαρισουν αυτο το χαος αλλα εσενα δε σε νοιαζει μεχρι να ερθουν τα δυσκολα εκει με το που πιασουν παλι οι ζεστες παρολαυτα ζουμε για το θανατο οποτε δε γαμιεται....

χαχαχα cherry με παρακολουθείς??
John Lennon- Yoko Ono έβλεπα και συζήταγα χθες!!

Τα ψυχολογικά αδιέξοδα της όποιας παρατεταμένης απολίτικης εφηβείας του καθενός δεν αφορούν το κίνημα

me faskomulo fusika

το κινημα εχει τις ριζες του στα ψυχολογικά αδιέξοδα της όποιας (παρατεταμένης) απολίτικης εφηβείας του καθενός,που μια μερα μετουσιωνεται σε πολιτικοποιημενη προβατοποιηση μηπως και βρεθει καποια διεξοδος, γιαυτο και δεν μπορουμε ποτε να παρουμε το κινημα στα σοβαρα!

για τη σαύρα χρησιμοποιούνται οι εξής τύποι: γουστέρα, γκουστέρα, κουστέρα, φουστέρα, αγκουστέρα, γουστερίτσα (η σταχτιά σαύρα), κοστερίτσα, γκούστερας (η πράσινη), πρασινογουστέρα, γαδαρογουστέρα, αγροστέρα – σκουντέρα, σκονταρέλα, σκουντερίκι, σκουντερίτσα, σκοτερίτσι (η μικρή), σκοταρίκλα, σκουρτσέκλα, κοντιρίτσα, κοτσερίκλα, σκορδανίτσα – σαμιαμίθι, σαλαμίθι, σαμιαμίδι, σαμιομίδι – σαλαμάντρα – τσαρπεδόνι, τσαρπιδόνι, τσαρπιδόνα, τσουπιλιαγκέλεφας, χωροσάφρα (Σαμψούντα) – (Kεφαλλούντα) σκορδανίτσα (η μικρή πράσινη), σαλμιρίχα, σαλαβρίχα, σαλαβρίχι (η μικρή μαύρη σαύρα), σκορδανιτσολόγος (η μεγάλη πράσινη) – πρασίνα, ξαφνιστήρα, μολυντήρι, κωλοσαυρέα, κωλοσταυρέα, κωλοστραβέα, κωλοσταυρού, κωλοσαρίδα, κωλοσαρήθρα, κωλοσκερά, κωλοσουφράς, κωλοτάνα – κουρκάς

"Αποφεύγω τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Πρέπει να γνωρίζετε ότι οι δαίμονες συχνά έχουν...μορφή ανθρώπινη και προσπαθούν να περάσουν απαρατήρητοι, συχνά βλέπω φαινομενικά απλούς ανθρώπους να με προσφωνούν και να με καλημερίζουν σα να με ξέρουν με κάποιο τρόπο, μάλιστα κάποτε άρπαξα έναν τέτοιο από τον γιακά και βροντόφωναξα με στεντόρεια φωνή και έλεος Θεού "ΣΠΟΡΑ ΤΟΥ ΜΑΓΩΓ! ΟΠΛΗ ΤΟΥ ΒΑΑΛ! ΜΥΚΗΤΑ ΤΟΥ ΓΙΟΓΚΟΘ! ΣΥΓΧΡΟΝΕ ΦΙΛΙΣΤΑΙΕ! Ο ΑΦΕΝΤΗΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΑΦΕΝΤΗΣ! ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ!' και ο άντρας κατέβηκε πανιασμένος στην αμέσως επόμενη στάση του Μετρό. Οι δαίμονες φρίττουν και μόνο στο άκουσμα του ονόματος του Χριστού και αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες αποδείξεις."

Ο ίδιος ωστόσο ο Π. Γαϊτάνος ξεκαθαρίζει σε δηλώσεις του ότι πρόκειται για ψεύτικο προφίλ που κάποιοι δημιούργησαν στο Facebook και δεν είναι δικά του τα γραμμένα.

Read more: http://www.newsbomb.gr/gossip/story/277199/o-petros-gaitanos-vrike-daimona-sto-metro-kai-ton-petaxe-exo#ixzz2KIOmqG22

frozen_yodart wrote:

για τη σαύρα χρησιμοποιούνται οι εξής τύποι: γουστέρα, γκουστέρα, μπλα μπλα μπλα

προσθεσε και το "σιλιγουδι"...