Η βραδυφλεγής αδυσώπητη πολλαπλότητα

“For her ways are ways of death,
and her paths are roads of sin,
and her tracks are pathways to iniquity,
and her by-ways are rebellious wrong-doings.
Her gates are gates of death,
and from the entrance of the house
she sets out towards the underworld.
None of those who enter there will ever return,
and all who possess her will descend to the Pit.”
— The Dead Sea Scrolls

όταν η εικόνα της (αυτό)καταστροφής είναι πιο κοντά απόσο νομίζεις
όταν ο πάτος τελικά έχει και αυτός την ομορφιά του..
όταν τίποτα δεν πάει καλά και μια πόλη απλά σε αρρωσταίνει τοτε ναι

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ

«Την τρίτη συλλογή του έλεγε από το 1923 να την εκδώσει, χωρίς τίτλο, με μια νεκροκεφαλή στο ξώφυλλο και δυο κόκκαλα "χιαστί" κάτω απ' αυτή και με την ακόλουθη λεζάντα:
Με το Μηδέν και το Άπειρο
να συμφιλιωθούμε».

it puts on the lotion or it gets the hose....

One day I told my Mom jokingly, ‘As long as you regard your life as fiction, in the very least you’ll have some interesting experiences.’ She replied, ‘Finally somebody who understands me.’

(Μέλη που έχουν συνδεθεί κατά τη διάρκεια τις τελευταίες 24 ώρες: cherry_mary, ghost, M.B (cult anti-hero), Psyko_Effekt
και 2 κρυφοι)

λοιπον ακουσε με.
σημασια δεν εχει να γαμας.
σημασια εχει (συμπληρωστε ελευθερα)

αν δεν συμπληρωνει κανεις, συμπεραινουμε οτι σημασια εχει μονο να γαμας;

"Φήμες πως οι Stress και οι Γενιά του Χάους θα ξαναπαίζανε ακούγονταν σαν κακόγουστα αστεία. Κι όμως έγιναν πραγματικότητα."

...να το κάνουν οι άλλοι.

His smurfvoice is legendary!

Give me something pure
Keep it forever by my side
This pain will make it worth
Everyday, everytime

they do not want us ashore
somewhere i heard
somewhere i heard

βαμμενοι και βλαμμενοι
(νεκροπανκ)

fo life,yo!

-μιλησε μου!
και η αγαπη?
δεν υπηρξε ποτε?
και ο ερωτας?
σπιθα ηταν?
και η φιλια?
μια κοινωνικη αυταπατη?
και τα γελια?
και τα μεθυσια?
και ο αναβρασμος της εξεγερσης?
και η ευτυχια?

τι συνεβη επιτελους?

-δεν ηταν τιποτα,πεσε για υπνο.ενας εφιαλτης ηταν μονο.

Worth seeing if you have nothing else to do and have a strong constitution and a sick mind. Otherwise, don't bother.

δεν εχω σπιτι

εχω εγώ το θές?

στην πραγματικοτητα οχι, μαρεσει ετσι.
«Ζω σημαίνει φεύγω» έλεγε συχνά η Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ, και αυτό έκανε σ όλη της τη ζωή. Καβάλα στο αγαπημένο της άλογο, τον Σουφ, περιπλανιόταν στην απεραντοσύνη της ερήμου, και αυτή η ανεμπόδιστη ελευθερία, αυτή η απόλυτη σιωπή την έκαναν ευτυχισμένη.
ινδυ
"Για εκείνον που καταλαβαίνει την αξία και την ελκυστική γεύση της μοναχικής ελευθερίας (επειδή κανείς δεν είναι ελεύθερος όταν δεν είναι μόνος) το να φύγεις είναι η γενναιότερη και αγνότερη πράξη από όλα.
Μια εγωιστική ευτυχία, πιθανώς. Αλλά για εκείνον που απολαμβάνει τη γεύση, ευτυχία.
Να είναι μόνος, να είναι φτωχός από ανάγκες, να είναι αγνοημένος, να είναι ένας παρείσακτος που είναι σαν στο σπίτι του παντού, και να περπατά, σπουδαία και από μόνος του, προς την κατάκτηση του κόσμου."

κριμα που τη διαβασα πριν το καλοκαιρι, απο την αλλη ηταν εκεινο το βιβλιο και εκεινος ο φοβερος τυπος στο τρενο, ο μοναδικος που επιασα κουβεντα σε τρενο ποτε, και μου ειπαν πως μπορω να φυγω..

"Τι ηταν ο Δον Κιχωτης; Ενας ηρωας, που κινησε να σωσει τον κοσμο αρματωμενος με παμπαλαια οπλα: σκουταρια και περικεφαλαιες, την εποχη που ειχαν κιολας εφευρεθει τα πρωτα τουφεκια και τα κανονια. Ιδανικα και φαντασια, την εποχη που ολα αυτα ειχαν χεωκοπησει και βασιλευαν το συμφερο, η αρπαγη, η απληστια. Τωρα ομως ο Δον Κιχωτης εβαλε γνωση. Εγινε πρακτικος. Φοραει χοντρα αμερικανικα γυαλια, πλατια ανετα παπουτσια, μαλακο κολαρο. Πιστευει στη μηχανη, στην υλη, στην επιτυχια και στις γρηγορες ηδονες. Ανακατευεται στην πολιτικη, κηρυχνει λαϊκες ελευθεριες, ειναι φιλεργατικος, πασιφίστας, λιγο σοσιαλιστης, θυσιαζει για τα ιδανικα του τα παντα - τα παντα εκτος απτο συμφερον του. Πολυ σωστα. Αλλιως θα καταντουσε παλι ο παλιος, απροσαρμοστος, περιπλανωμενος φασαριας."

για τους μοντερνους

το τοστ είναι καλό για το στομάχι,το καμένο τοστ είναι ακόμα καλύτερο.

"How do we decide what is appropriate?" Ginsberg asks. "Where do the boundaries lie?" As an example she wonders if we could synthetically engineer a bacterium or plant to make jet fuel for us, should we? What if that means that farmers aren't growing food crops, should we then?

She notes that there is often an assumption in science and techno-futurism that progress is good and that advances will save us. Ginsberg finds the picture more complicated. "I don’t think there are right answers to those questions," she said. "But it is something that all of us should be looking at as a society."

διαβαζα χτες το βραδυ πως με την εναρξη των καλλιεργειων καπου στα πολυ παλια χρονια, η προοδος εκεινη και η υποτιθεμενη αυξηση τροφης, εφερε μαζι τον καταμερισμο εργασιας, την κοινωνικη ανισοτητα, την ανοσοτητα των φυλων, υποσιτισμενους λαους και ευτροφους ισχυρους, ασθενειες και πολλα δεινα που δεν προυπηρχαν σε κοινωνιες θηρευτων/τροφοσυλλεκτων. το σημαντικο ομως ειναι πως:
ο θηρευτης/τροφοσυλλεκτης ξοδευει πολυ λιγοτερο χρονο της μερας του για να εργαστει/βρει τροφη (20 ωρες εργασιας την εβδομαδα) αποτι ο αγροτης. (μαλλον στα παλια τα χρονια)
δε θελω να πω κατι μαυτο, απλα θελω να γυρισω στην καλυβα.

http://www.crookedminds.net/art/sinenteuksi-giorgos-mavridis/
"Θα ακούσω και ελληνικά ας πούμε, θα ακούσω και Μποφίλιου, θα ακούσω και Ρέμο.
Μου αρέσουν πολύ τα ροκάκια, ακούω Red Hot Chilli Peppers και οτιδήποτε είναι καλό και κάθεται καλά στα αυτιά μου και πάντα ανάλογα με την διάθεση μου. Όταν είμαι καψούρης ας πούμε ακούω ελληνικά."

κι εγω ακουω lilly allen.

NOW! This! Is! WroOOOOOONGGGG!!!



now fuck you kylie!